Dr. Byron Norton’un Experiential Play Therapy adı altında oluşturduğu oyun terapisi ekolüdür. Oyunun akışıyla ilgili tüm kontrolün çocukta olduğu ve oyun terapistinin öncelikle oyun arkadaşı olmak zorunda olduğu bir yaklaşımdır. Çocuk, sınırları ne kadar zorlayan bir oyun oynarsa oynasın fark etmez. Oyun terapisti, çocuğun oyununa katılır ve onunla beraber sürecin bir parçası olur. Oyun terapistiyle güven ilişkisinin sağlanmasıyla birlikte, çocuk oyunları aracılığıyla kendisini zor durumda bırakan yaşantılarıyla ilgilenmeye başlar. İfade edemediği duygularını açığa çıkarır. Oyundaki hareketliliğin de yardımıyla, travma nedeniyle kasılmış olan bedeni gevşemeye başlar.
Başa çıkamayacağı kadar büyük görünen sorunlar, oyunun büyülü dünyası içinde küçülmeye başlar. Çocuk güçlendikçe yaşamakta olduğu sorun etkisini kaybeder ve iyileşme gerçekleşir.
Deneyimsel Oyun Terapisi hangi durumlarda uygulanır?
Çocuk Merkezli Oyun Terapisi, çocuğun kendi problemlerini çözebilme becerisi olduğuna inanır. Samimiyet ve koşulsuz kabul ilkelerine dayanarak kurulan iletişim çocuğun kendini daha rahat ortaya koymasına yardımcı olur. Seni olduğun gibi kabul ediyorum mesajını çocuğa veren bu yöntemde çocuk gerçek yaşamda onay almadığı ancak ihtiyaç duyduğu birçok davranışı özel oyun odasında sergileyebilir. Özel oyun odasında bu ihtiyacını doyum sağlayan çocuğun davranışları gerçek yaşamda gözlemlenebilir biçimde azalır. Çünkü çocuk merkezli oyun terapisi çocukların duygularını daha iyi anlamalarına ve ifade etmelerine, problem çözme becerilerinin gelişimine sorunlu davranışları azaltmalarına, çatışmalarla başa çıkmalarına, özgüvenlerinin artmasına ve öz kontrollerini geliştirmelerine yardımcı olur.
Çocuk Merkezli Oyun Terapisinin yardımcı olduğu konular: